Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Σκάλα της Ζωής


Σκαλιά πολλά ν’ ανέβω
σ’ αυτή τη σκάλα της ζωής
χωρίς κόκκινα χαλιά στρωμένη
μ’ ατέλειωτες στροφές…
Κάθε βήμα πάνω σ’ αγκάθια
ή σε καρφιά όλο σκουριά
με βήματα σταθερά δίχως μ’ ευκολία ν’ ανεβαίνω…
Πληγές στα πέλματά μου
κι αμέτρητες οι σιωπές μου.
Ένα βήμα κι ένα ακόμα μαστίγωμα
όπως ο Χριστός στα πάθη του.
Μα δεν πειράζει!
Είναι το βήμα σταθερό τουλάχιστον εαυτέ μου
και πίσω δρόμος δε χωρεί για με.
Ψηλά το κεφάλι και βλέπω το τέρμα
τέρμα της σκάλας στην πρώτη στροφή.
Και προχωρώ σταθερά…
Άλλο ένα βήμα πάνω σε πάγο
κι εγκαύματα νιώθω κάτω απ’ τα πόδια.
Δε με πτοεί ο πόνος …
Ανεβαίνω κι άλλο ένα σκαλοπάτι
στην άδικη και αδιάκοπη σκάλα της ζωής
μα κουμάντο κάνω εγώ πλέον σε μένα
γιατί αντέχω τον πόνο.
Συνεχίζω την πρώτη στροφή βλέποντας την επόμενη
κοιτάζοντας πάντα προς τα πάνω
κι ανοίγω το στόμα με δέος!
Ατέλειωτες στροφές στη σκάλα του ουρανού.
Κι αρχίζει να μ’ αρέσει όλη η διαδικασία…
Είναι το ταξίδι που αντέχω
με όλον του τον πόνο
με εφόδια στο πνεύμα
δίχως να με νοιάζει το αφυδατωμένο μου στόμα,
το άδειο στομάχι.
Μετά από τις δέκα πρώτες στροφές
αρχίζουν να με ραίνουν με λίγο νερό
κι ανοίγω το στόμα
να ξεδιψάσω…
Νιώθω το νερό.
Είναι αλμυρό μα δε με νοιάζει
έχει κι αυτό γεύση.
Κοιτάζω πίσω για μια στιγμή
και βλέπω τα ίχνη από τα βήματά μου
όλο αίμα…
Είναι κι άλλοι πίσω μου.
Βλέπω κι άλλους μπροστά μου.
Όλοι βουβοί με απλανές βλέμμα.
Εγώ όμως χαμογελώ
γιατί ξέρω ότι δεν είμαι μόνη.
Πρέπει να νιώσεις με γυμνά πέλματα διαβάτη
τη σκάλα της ζωής
και το νερό που στάζει απ’ τους ουρανούς
χωρίς ομπρέλα να δεχτείς…
Ξυπνώ…
Δεν είναι εφιάλτης…
Είμαι εγώ που πλέον ευγνωμονώ για το όνειρο που έζησα!

2 σχόλια:

  1. είναι μια σκάλα Γολγοθάς που ανεβαίνει πολύ δύσκολα αλλά παρόλα αυτά πρέπει να φτάσεις στο τέρμα της για να χαρείς(στο τελευταίο σκαλί δλδ) όπου εκεί ανταμείβονται οι κόποι σου!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απίστευτη δύναμη περιγραφής αυτής της μαρτυρικής ανόδου! Αλλά και πολύ όμορφο και ελπιδοφόρο το τέλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή