Μιχάλης

Εσύ ήσουν άνθρωπε ο πρίγκιπας στο όνειρο
που ερχόταν κάθε βράδυ δίχως να δω το πρόσωπό του;
Εσύ ήσουν άγγελέ μου ένας πόθος κι ένα δάκρυ
μια ελπίδα στο προσκέφαλο δίχως να ξέρω τ’ όνομά σου;
Μα τελικά σε βρήκα μια μέρα έρωτά μου
με σάρκα και οστά ευθύς μπροστά μου
κι όταν κοίταξα μέσα στα γαλαζοπράσινα μάτια σου
ήξερα απλά ότι ήσουν εσύ.
Μιχάλης το όνομά σου, όνομα Αρχαγγέλου
κι ήμουν σίγουρη γιατί σε λένε έτσι καλέ μου.
Γιατί πάντα ήσουν και θα ‘σαι ο φύλακας άγγελός μου!

«Στο Μιχάλη μου»