Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Σόνια

Ήταν ξημερώματα,Λονδίνου καλημέρες
όταν σε πρωτογνώρισα, καθόσουνα στη στάση
μετρούσες τα ξενύχτια σου, τις πρόστυχες τις λέρες
κι έπιασες τη συζήτηση γιατί ήσουνα σε φάση.

Πόρνη πολυτελείας ήσουνα με άπειρους πελάτες
μαζί σου προχωρούσανε οι πάμπλουτοι διαβάτες
και την ψυχή σου άνοιξες σε μένα τη Σοφία
μια άγνωστη για σε δεν είχε σημασία.

Μου είπες πως ξεκίνησες απ’ τη μακρινή Ρωσία
πόσοι σε εγκατέλειψαν και σου ασκήσαν βία
το δάκρυ σου διαμάντι μου και δρόμος το χαρτί μου
σ’ άκουσα, σε λυπήθηκα, δεν ξέρω το γιατί μου.

Σόνια μικρή κι αμαρτωλή που τρέχεις μες στους δρόμους
και κρύβεσαι διακριτικά από τους αστυνόμους
χάθηκες στις πέντε το πρωί μες στο λεωφορείο
χωρίς ακόμα να μου πεις ένα γλυκό αντίο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου