Η αρρώστια σε σκληραίνει

Όταν ο δρόμος σου μακρύς σου παίρνει απολαύσεις
κι εσύ αναρωτηθείς για όλες τις εντάσεις
η αρρώστια φίλε μου καλέ δεν είναι αμαρτία
να κρύβεσαι απ’ τα εγκόσμια δεν έχει σημασία.

Η αρρώστια σε σκληραίνει ήρωα διαβάτη
σκληραίνει τη ζωή με όλα της τα πάθη
καβάλα προχωράς στο μαύρο σου το άτι
μα πίσω δε κοιτάς να κάνεις ίδια λάθη.

Τους άλλους τους προσπέρασες κι έχει σημασία
γιατί εσύ καλέ μου πάλεψες κι αυτό είναι η ουσία
και πάντα να θυμάσαι το κύκνειο το άσμα
ύμνος σε κάθε ήρωα μες στης ζωής το φάσμα.

Κι αν έζησες παλεύοντας κι ακόμα το παλεύεις
είν’ ένα τίμημα ζωής για σένα που αντέχεις
πίσω μονάχα μη κοιτάς τη ζωή σου και ζηλεύεις
‘όργωσε’ το είναι σου, μόνο εκείνο έχεις.