Ημέρα των Ερωτευμένων (Αγίου Βαλεντίνου)

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Η Πένα της Αττικής", Τεύχος 17, Φεβρουάριος 2015)

Θα ξεκινήσουμε φίλοι μου με μία ιστορική αναδρομή για την καθιέρωση αυτής της εορτής.

Η ταύτιση του εορτασμού της μνήμης του Αγίου Βαλεντίνου με την Ημέρα των Ερωτευμένων ξεκίνησε από την Αγγλία του Μεσαίωνα. Στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, γιόρταζαν τα Λουπερκάλια προς τιμή του θεού Φαύνου,

του Πάνα των Ελλήνων. Η γιορτή καταργήθηκε από την Εκκλησία τον 5ο αιώνα μ.Χ. ως ειδωλολατρική. Στη θέση της μπήκε ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Βαλεντίνου.

Πολλοί ύμνησαν τον Έρωτα!

Την πρώτη όμως γραπτή αναφορά στον Άγιο Βαλεντίνο την έχουμε το 1382, στο ποίημα «Το Κοινοβούλιο των πουλιών» του Βρετανού Τζέφρι Τσόσερ. Οι 699 στίχοι αναφέρουν πως κάθε τέτοια μέρα τα πουλιά συγκεντρώνονταν μπροστά στη θεά της φύσης για να διαλέξουν ερωτικούς συντρόφους. Μα κι ο Σαίξπηρ στο τραγούδι της Οphelia στο έργο «Άμλετ» αναφέρεται στον έρωτα με τη γιορτή του Αγίου.

Πλέον, η γιορτή του έρωτα έχει εμπορευματοποιηθεί στο μέγιστο. Ξαφνικά στην Αμερική αυξήθηκαν οι πωλήσεις των ερωτικών καρτών με παγκόσμιο αποκορύφωμα την αγορά λουλουδιών, κοσμημάτων, σοκολατένιων γλυκισμάτων. Μήπως τελικά όλο αυτό είναι ένα «παζαράκι» καλά στημένο; Μήπως όλο αυτό είναι μία έμπνευση της βιομηχανίας η οποία αποκομίζει κέρδη χρησιμοποιώντας τον έρωτα ως εξιλαστήριο θύμα;

Μήπως πάλι εμείς «χαμένοι» μέσα στην καθημερινότητά μας και στις ενοχές από τη μη εκδήλωση ενδιαφέροντος στο/η Βαλεντίνο/α μας «αφηνόμαστε» μία ημέρα του έτους σε κάτι διαφορετικό; Αλήθεια, αυτό αξίζει ο έρωτας; Μία ημέρα το χρόνο; Θέλοντας και μη, ο στολισμός των καταστημάτων, οι καρδούλες και τα «φρου-φρου» θα μας υπενθυμίσουν την ύπαρξη του ανθρώπου μας. Στιγμιαία δηλαδή θα θυμηθούμε πως ερωτευθήκαμε κάποτε κι αυτό αποκαλώ «κατάντια».

Ας δώσουμε ένα επιπλέον χρώμα στη μέρα αυτή ο καθένας μας με αναζωπύρωση του έρωτα και αναβάθμιση της καθημερινότητάς του. Το πιο υπέροχο συναίσθημα είναι ο έρωτας κι αυτός πεθαίνει μόνο όταν εμείς «πατήσουμε τη σκανδάλη».

Σας αφιερώνω τέσσερις στίχους από το ποίημά μου «Ξαφνικός Έρωτας», ποιητική συλλογή «Κατάθεση Ψυχής» (2012).

« Έρωτας ξαφνικός σου κάρφωσε τα βέλη

κι εσύ επαναστατείς όπως οι έκπτωτοι αγγέλοι»

Σόφη Λύσσαρη

καθ. αγγλικής φιλολογίας και δημιουργικής γραφής(Brunel University)

συγγραφέας/αρθρογράφος/ποιήτρια/writing coach