Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ (σύντομη ιστορία)

Αυτή η ιστορία είναι παραβολική και γράφτηκε με σκοπό να δώσει ένα ηθικό δίδαγμα. «Ποτέ μη βιάζεστε να κρίνετε ανθρώπους»

***(ακατάλληλο για ανηλίκους)


Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ


-Πάτερ Ιωάννη νιώθω την ανάγκη να εξομολογηθώ κάτι.


-Γιώργο, κοτζάμ ψυχολόγος έρχεσαι σε μένα;


-Ναι, όλοι έχουμε την ανάγκη να αδειάσουμε ένα βάρος από μέσα μας.


-Τι συμβαίνει παιδί μου;


-Χωρίσαμε με τη Λίζα πριν πάρα πολλά χρόνια. Αλλάξαμε ζωές και χώρισαν οι δρόμοι μας. Ποτέ όμως δεν την έβγαλα από το μυαλό μου. Υπήρχαν ειδικά σκηνές ερωτικές που με στοίχειωναν καιρό. Έτσι λοιπόν όταν ζούσα στο Βέλγιο πήγα με δύο γυναίκες που έμοιαζαν πολύ σε εκείνη για να ζήσω μία εικόνα ερωτική που είχα στο μυαλό μου μαζί της και είχε να κάνει με παιχνίδι ρόλων.


-Και με τις δυο μαζί πήγες;


-χα χα Πάτερ Ιωάννη δεν είμαι και τόσο ανώμαλος. Είπαμε…Μ’ άρεσε η σκέψη…Τέλος πάντων, πήγα με την καθεμιά μόνο για ένα βράδυ.


-Εσύ το καλό παιδί ο Γιωργάκης μας;


-Σε λίγο πάτερ θα με λέτε ο διαβολάκης σας…χιχιχ Είχα εξηγηθεί στην καθεμιά ότι δε ψάχνω σχέση, αλλά πως ήθελα να ζήσω αυτή τη συγκεκριμένη φαντασίωση και δεν υπήρχε πρόβλημα.


-Και;


-Πριν κάνω μια αμαρτία λέω «Θεέ μου αφού δεν αντέχω άλλο, στείλε μου τουλάχιστον κάποια που έχει ανάγκη λίγο ψυχολογική υποστήριξη. Ψυχολόγος είμαι, ε…ας κάνω και λίγο έργο μαζί με την απόλαυση!»


- Δεν υπάρχεις! Αποστολή με απόλαυση μαζί δηλαδή;


-χι,χι Κάπως έτσι πάτερ. Συστήθηκα ως Αλέξανδρος, όχι ως Γιώργος. Στο τέλος της νύχτας πιάσαμε κουβέντα και με τις δύο. Η πρώτη ήταν έτοιμη για διαζύγιο και την έπεισα να κρατήσει το γάμο της. Η δεύτερη είχε μπλέξει με πορνεία και εν τέλει πάτερ παντρεύτηκε έναν πλούσιο άντρα και έγινε η πόρνη του. Από το να έχει πολλούς εραστές και να βρίσκεται στο δρόμο ή στα μπαρ τουλάχιστον έκανε οικογένεια.


-Εσύ πού ξέρεις τι απέγιναν αυτές οι γυναίκες;


-Είχα δώσει το δεύτερο κινητό μου πάτερ και κρατήσαμε επικοινωνία μέχρι που μπήκαν στο δρόμο τους με τα μπούρου μπούρου τα δικά μου.


-Μπράβο παιδί μου. Μετά τι έγινε;


-Παντρεύτηκα μία άλλη γυναίκα για καθαρά σεξουαλικούς λόγους. Κάλυπτε μία πτυχή του εαυτού μου που δεν την είχε καλύψει η Λίζα και που δε θα την κάλυπτε ποτέ ακόμα κι αν συναντιόμασταν χρόνια μετά. Ήθελα να χορτάσω σε αυτό το κομμάτι για να μην έχω απωθημένα πάτερ.Ο γάμος μου με τη γυναίκα αυτή δε κράτησε πολύ γιατί υπήρχαν πολλά προβλήματα.Μπήκα σε μια σειρά μετά. Δεν ασχολήθηκα με σχέσεις μιας βραδιάς και ήμουν ικανοποιημένος από τη ζωή. Πάντα όμως μέσα μου είχα έναν καημό να συναντήσω τη Λίζα. Πέρασαν χρόνια…Μέχρι που την ξανασυνάντησα τυχαία και γίναμε φίλοι. Δε μιλήσαμε ποτέ για μας. Ήθελα από την πρώτη στιγμή να την αρπάξω και να της δώσω ένα παθιασμένο φιλί και να της πω ότι ποτέ δεν την ξέχασα.


-Δεν το έκανες;


-Όχι. Σκέφτηκα λογικά. Εκείνη είχε τη ζωή της, εγώ τη δική μου και μείναμε στο φιλικό.


-Αφού την αγαπούσες, γιατί δε μίλησες;


-Αυτή η λογική μπήκε στη μέση, ενώ τα μάτια μας μιλούσαν…


-Εννοείς και τα δικά της μάτια; Ένιωθε για σένα συναισθήματα;


-Nαι, τα μάτια της την πρόδιδαν. Τα χείλη της το ίδιο. Η γλώσσα του σώματός της το ίδιο. Κορόμηλο αυτή στο στόμα, κορόμηλο εγώ και μούγκα…Μου πήρε δύο χρόνια και κάτι για να τολμήσω να την προσεγγίσω αλλιώς…Όμως όλο αυτό το διάστημα πάτερ ήταν πολύ το πάθος μου για εκείνη και το έπνιγα. Ξεσπούσα με άλλες.


- Δηλαδή πήγες με πολλές απλά για μία νύχτα;


-Πολλές.. Δεν το λες και πολλές, αλλά ούτε και λίγες… Είχα βάλει μία αγγελία στην οποία περιέγραφα τι έψαχνα σε κείνες από εμφάνιση καθώς και σεξουαλικά τι θα ήθελα να βιώσω μαζί τους.Ουσιαστικά ζούσα τη φαντασίωση με τη Λίζα μέσω εκείνων.


- Πόσες ήταν παιδί μου οι γυναίκες που πήγες από τη στιγμή που γνώρισες τη Λίζα και κατέπνιξες τον πόθο μέσα σου για κείνη;


-Πήγα με άλλες πέντε γυναίκες. Όμως η καθεμία ήταν και μια αποστολή μου τολμώ να πω…Ξέρει ο Θεός τι κάνει μάλλον.


- Δηλαδή;


-H μία ήθελε να αυτοκτονήσει και το σώσαμε το κορίτσι. Η άλλη είχε κατάθλιψη από ερωτική απογοήτευση Το παντρέψαμε το κορίτσι. Η τρίτη γυναίκα είχε καρκίνο και στάθηκα μαζί της σε αυτό το ταξίδι. Πλέον είναι μια χαρά. Η τέταρτη ζούσε με ένα βίαιο σύζυγο που τη χειραγωγούσε και τη χτυπούσε. Πήρε τη δύναμη να φύγει από όλο αυτό το σκηνικό. Σήμερα ζει ευτυχισμένη με νέο σύζυγο και έκανε παιδάκι. Η πέμπτη όμως και έβδομη στη σειρά των γυναικών της μιας βραδιάς ήταν κάτι το διαφορετικό για μένα.


-Να σου πω. Όλες αυτές είχαν το δεύτερο κινητό σου και σε ήξεραν ως Αλέξανδρο;


-Nαι, εκτός από την τελευταία. Κάποια στιγμή της είπα το όνομά μου, τη δουλειά μου, την περιοχή που ζω και της μίλησα για τη ζωή μου γενικά.


- Την ερωτεύθηκες;


-Όχι, την αγάπησα σαν αδερφή μου.


-Αγάπησα; Γιατί δε την αγαπάς πια;


- Την αγαπώ αλλά δε ζει πια…Θα σου πω πάτερ τι έχει συμβεί γιατί θα σκάσω. Τον Οκτώβρη του 2016 σταμάτησα να κάνω σχέσεις μιας βραδιάς με γυναίκες. Η τελευταία ήταν εκείνη και δεν ξαναπήγα με άλλη για να ζήσω αυτή τη φαντασίωση που είχα μέσα μου με τη Λίζα. Υποσχέθηκα πως θα το ζήσω αληθινά με τη Λίζα αλλιώς με καμία. Όταν ήρθα κοντά στη Λίζα μίλησα για αυτές τις νύχτες με τις γυναίκες. Ήθελα να ξέρει τα λάθη μου, το σκοτάδι μου. Η αλήθεια είναι πως δεν της είπα γιατί πήγαινα με τις άλλες. Ο λόγος ήταν εκείνη…εκείνη που ερωτικά με στοίχειωνε κι αφού δεν την είχα, το ζούσα με δήθεν ευτυχισμένες στιγμές.


-Πώς αντέδρασε η Λίζα;


-Με έκρινε…Ακόμα και το γάμο μου έκρινε ως λάθος. Ήμασταν με τη Λίζα στην αρχή καλά, μετά σιωπές, μετά το τίποτα… Δεν ήξερα τι ήμασταν αλήθεια… Δεν είχε συμβεί κάτι σεξουαλικό ανάμεσά μας. Ήθελα να καταλάβει πως εκείνη ήταν όλη μου η ζωή. Ήθελα να μάθει το σκοτάδι μου, γιατί την ήθελα και ως φίλη μου. Δε μίλησα ποτέ σε αυτή για το φως μου, τα καλά μου στοιχεία. Δεν ήμουν κανένας φαφλατάς να μιλά μόνο για τα θετικά του. Έκανα το αντίθετο για να με δεχτεί με το παρελθόν μου.


-Και;


- Ένα βράδυ η Μαρία, η έβδομη κατά σειρά γυναίκα της μια βραδιάς, μου τηλεφώνησε. Ζήτησε να με δει από κοντά λέγοντάς μου πως ήταν επείγον. Δεν ήταν ερωτικής φύσης τηλεφώνημα. Ήταν λες η αδερφή μου χρειαζόταν κάτι.


-Τι έγινε;


-Με τη Λίζα είχαμε αραιώσει τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα εκείνη την περίοδο. Της έστειλα λοιπόν ένα μήνυμα πως θα λείπω το βράδυ και θα είμαι με κάποια άλλη γυναίκα. Δε το έκανα για να ζηλέψει. Θα της εξηγούσα το λόγο, αλλά δε πρόβαλα. Μου απάντησε «καλά να περάσεις».


- Ήξερες το λόγο;


- Ναι. Η Μαρία είχε λευκαιμία. Το ήξερα από την αρχή και παρακολουθούσα την πορεία της τηλεφωνικώς. Η τελευταία της επιθυμία εκείνον τον Οκτώβρη του 2016 ήταν να ζήσει τη φαντασίωση που ζητούσα κι εγώ μέσα από έναν ερωτικό ρόλο ο οποίος την κάλυπτε πλήρως μέσα από μένα. Το Μάρτη του 2017 όμως χειροτέρευσε η υγεία της. Δεν είχε ζωή. Το ήξερε και το ήξερα. Εκείνο το βράδυ πήγα στο κρεβάτι της, τη χάιδεψα, της έδωσα αγκαλιά, θετική ενέργεια, προσευχήθηκα μαζί της, την έβαλα να εξομολογηθεί στο Δημιουργό και άδειασε όλη της την ψυχή σε μένα. Δεν έγινε κάτι ερωτικό. Για το όνομα του Θεού! Έφυγα κλαίγοντας το πρωί. Γνώριζα πως θα πέθαινε. Ήταν η τελευταία φορά που την έβλεπα.


- Με τη Λίζα τι έγινε;


-Με τη Λίζα μία ήμασταν έτσι, μία γιουβέτσι… Όταν της ζήτησα να έρθει να με επισκεφτεί, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να μου δώσει μία σφαλιάρα. Δε μίλησα. Μάλλον έφαγα τη σφαλιάρα τσάμπα. Κάποια στιγμή μου είπε «ήμουν έτοιμη να σου φέρω και κάποια άλλη απόψε…» αφήνοντας υπονοούμενο πως την είχε πειράξει η επίσκεψή μου σε εκείνη τη γυναίκα. «Κι άλλη γυναίκα να έφερνες, εγώ με εσένα θα ασχολούμουν» απάντησα πάτερ Μάλιστα σχολίασα στη Λίζα πως είχα ξενερώσει που πήγα στη γυναίκα εκείνη ,αλλά δε τόλμησα να πω γιατί.


-Γιατί είχες ξενερώσει;


-Αναρωτήθηκα τι έκανα όλα αυτά τα χρόνια για να αποφύγω τις ξεπέτες με δαύτες, τη στιγμή που είχα γνωρίσει τη Λίζα η οποία θα με κάλυπτε ερωτικά σε όλα. Τίποτα δεν είχα κάνει. Σκεφτόμουν λογικά. Μόλις τόλμησα, η Λίζα έκανε πίσω…Με κατέκρινε…Δε κάθισε να με μάθει…Δεν ήθελε. Δεχόμουν πόλεμο κι από αυτή…


-Τελικά τι έγινε με τη Μαρία;


-Είχε πεθάνει λίγες μέρες πριν τη σφαλιάρα…πάτερ…Πέθανε 5 ΜαΪου 2017. Η Λίζα ποτέ δε με έμαθε. Μόνο με έκρινε. Ποτέ δεν κατάλαβε το πάθος μου για εκείνη. Ακόμα κι όταν έκανα έρωτα μαζί της ..


- Γιατί το λες αυτό;


-Γιατί πάλι έκανε τα παιχνιδάκια της. Κι όταν ζήτησα να τη δω για να μιλήσουμε με ανοιχτά χαρτιά δεν ήρθε…Δεν ήρθε πάτερ…


- Από μένα παιδί μου έχεις την ευλογία μου. Έχεις καλή καρδιά κι ο Θεός ξέρει πως όλα τα έκανες με καλή πρόθεση, ακόμα κι αυτό που φαίνεται σαρκικό. Ας φωτίζει ο Θεός εκείνους που παίρνουν το ρόλο του κριτή, χωρίς να γνωρίζουν την αλήθεια…




*ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ-ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ Ή ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ


Σόφη Λύσσαρη

Καθηγήτρια δημιουργικής γραφής Brunel University

Copyright 14-10-17

1 σχόλιο: