"Μα αυτό ήταν το θέμα. Η πρωταγωνίστρια έδειχνε πως δεν την ένoιαζε, πως δεν την ενδιέφερε δηλαδή πού οδηγούσε εκείνος ο δρόμος.Έμπαινε στο magic car και βουρ στην οδό ονείρων.Το σύμπαν σύμμαχός της και θεατής.Ήταν αυτό το πουθενά που τα είχε όλα.Μέχρι που όλα αυτά έμειναν στο πουθενά, γιατί δεν είχε σύμμαχο τον συμπρωταγωνιστή.Κι έμειναν οι θεατές εκεί ψηλά με το κεφάλι στραμμένο σε κείνον,γιατί η πρωταγωνίστρια είχε κάνει υπερβολική προσπάθεια πάνω στο πάλκο,δίχως σενάριο,δίχως σκηνοθέτη.Είχε μάλιστα αφηγηθεί και έναν δραματικό μονόλογο στους θεατές του σύμπαντος.Έναν μονόλογο που άκουσε και δάκρυσε ο νούμερο 1 θεατής εκεί ψηλά κι έδωσε διαταγή να λυθεί το θέμα από τον συμπρωταγωνιστή.Τα βλέμματα ήταν στραμμένα σε κείνον."
Σόφη Λύσσαρη
καθ.δημιουργικής γραφής
copyright 15-10-17
σουρρεάλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου