"Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας άντρας σε μια χώρα μακρινή, ο οποίος είχε ως κατοικίδιο ένα μαύρο λυκάκι.Παντρεύτηκε μία όμορφη κοπέλα που είχε τον τρόπο να κάνει αυτό το λύκο να την αγαπήσει.Ο άντρας και ο λύκος είχαν γίνει αχώριστοι σε σημείο που ο λύκος έφτασε να κυκλοφορεί ανενόχλητος μέσα στο σπίτι τους.Κοιμόταν όπως ο σκύλος μαζί τους στο κρεβάτι τους.
Μια μέρα ο άντρας κατέβασε αυτό τον λύκο στο υπόγειο του σπιτιού του και τον έκλεισε σε ένα κλουβί.Τα κλειδιά πάντα τα έφερε μαζί του.
"Γιατί αγάπη μου κλείδωσες το λύκο σε κλουβί;' ρώτησε η αγαπημένη του γυναίκα.
"Αγάπη μου,ο λύκος είναι λύκος κι αν εγώ ποτέ απουσιάσω ή πιω και δε μπορώ να τον ελέγχω, μπορεί να σε βλάψει. Μη ξεχνάς δεν παύει να είναι λύκος.Κι ο λύκος αυτός μεγάλωσε πια δεν είναι μωρό."απάντησε εκείνος
Της απαγόρευσε λοιπόν να επισκέφτεται το λύκο.
Πέρασαν χρόνια. Ο λύκος δε ξαναείδε αυτή τη γυναίκα.Ήταν κλεισμένος μέσα στο κλουβί του.Μεγάλωνε...Το αφεντικό του,καθόταν δίπλα του κάποια βράδια με ένα μπουκάλι αλκοόλ και αποκοιμιόταν.
Τότε ο λύκος έπαιρνε τα κλειδιά από την τσέπη του αφεντικού του,άνοιγε το κλουβί και χανόταν στο σκοτάδι.Γυρνούσε χορτάτος το πρωί και ξανάμπαινε στο κλουβί του.Έβρισκε φαγητό στη φύση.
Το αφεντικό του δεν είχε καταλάβει τίποτα.περί νυχτερινών εξόδων του λύκου.Ξυπνούσε το πρωί με το μπουκάλι στο χέρι και δε θυμόταν πώς είχε αποκοιμηθεί στο σημείο εκέινο.
Μια μέρα το αφεντικό συνειδητοποίησε πως ο λύκος κάνει νυχτερινές εξόδους τα βράδια και πως είναι όντως επικίνδυνος.Προσπάθησε να μην πίνει και να μην αποκοιμιέται δίπλα στο κλουβί του.
Ένα βράδυ το αφεντικό ξεχάστηκε πάλι.Ήπιε.Ο λύκος έκλεψε τα κλειδιά και βγήκε από το κλουβί.Μπροστά του είδε εκείνη τη γυναίκα.
Εκείνη έτρεξε να τον αγκαλιάσει, να τον χαιδέψει,να τον φιλήσει.Έδειξε την αγάπη της σε κείνον.Της είχε λείψει κι αυτός.Ο λύκος γύρισε ανάσκελα με τα πόδια προς τα πάνω,όπως κάνουν τα χαριτωμένα σκυλάκια κι άρχισε τα γλυκά δαγκώματα στο πρόσωπό της από χαρα. Δεν πίστευε πως την συναντούσε πάλι.
Πέρασε όλο το βράδυ αγκαλιά της δίπλα στο αφεντικό του που κοιμόταν.
Το πρωί,εκείνη τον έβαλε στο κλουβί του, τον φίλησε κι άφησε την πόρτα ανοιχτή. Άφησε ένα σημείωμα στον άντρα της.
"Μη φοβάσαι αυτό τον λύκο.Δε μπορεί να βλάψει εμένα, γιατί αγαπιόμαστε."
Όταν ξύπνησε ο άντρας και συνειδητοποίησε πως όχι μόνο ο λύκος είχε βγει από το κλουβί του,αλλά είχε κοιμηθεί στη αγκαλιά της αγαπημένης του, αναρωτήθηκε γιατί τον φοβόταν τόσο.
"Να φοβάσαι αγάπη μου μη βλάψει άλλους,όχι εμάς.Αυτός ο λύκος ήταν πάντα στη ζωή μας και μας αγαπά. Ξεπέρασε τις φοβίες σου, αγάπη μου. Να είσαι σίγουρος πως αν ξεφύγει από τον έλεγχο αυτός ο λύκος, εγώ η ίδια θα τον βλάψω."σχολίασε εκείνη.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
παραμύθι -παραβολή
Σόφη Λύσσαρη καθ.δημιουργικής γραφής πνευματικά δικαιώματα (copyright) 6-10-17
Μια μέρα ο άντρας κατέβασε αυτό τον λύκο στο υπόγειο του σπιτιού του και τον έκλεισε σε ένα κλουβί.Τα κλειδιά πάντα τα έφερε μαζί του.
"Γιατί αγάπη μου κλείδωσες το λύκο σε κλουβί;' ρώτησε η αγαπημένη του γυναίκα.
"Αγάπη μου,ο λύκος είναι λύκος κι αν εγώ ποτέ απουσιάσω ή πιω και δε μπορώ να τον ελέγχω, μπορεί να σε βλάψει. Μη ξεχνάς δεν παύει να είναι λύκος.Κι ο λύκος αυτός μεγάλωσε πια δεν είναι μωρό."απάντησε εκείνος
Της απαγόρευσε λοιπόν να επισκέφτεται το λύκο.
Πέρασαν χρόνια. Ο λύκος δε ξαναείδε αυτή τη γυναίκα.Ήταν κλεισμένος μέσα στο κλουβί του.Μεγάλωνε...Το αφεντικό του,καθόταν δίπλα του κάποια βράδια με ένα μπουκάλι αλκοόλ και αποκοιμιόταν.
Τότε ο λύκος έπαιρνε τα κλειδιά από την τσέπη του αφεντικού του,άνοιγε το κλουβί και χανόταν στο σκοτάδι.Γυρνούσε χορτάτος το πρωί και ξανάμπαινε στο κλουβί του.Έβρισκε φαγητό στη φύση.
Το αφεντικό του δεν είχε καταλάβει τίποτα.περί νυχτερινών εξόδων του λύκου.Ξυπνούσε το πρωί με το μπουκάλι στο χέρι και δε θυμόταν πώς είχε αποκοιμηθεί στο σημείο εκέινο.
Μια μέρα το αφεντικό συνειδητοποίησε πως ο λύκος κάνει νυχτερινές εξόδους τα βράδια και πως είναι όντως επικίνδυνος.Προσπάθησε να μην πίνει και να μην αποκοιμιέται δίπλα στο κλουβί του.
Ένα βράδυ το αφεντικό ξεχάστηκε πάλι.Ήπιε.Ο λύκος έκλεψε τα κλειδιά και βγήκε από το κλουβί.Μπροστά του είδε εκείνη τη γυναίκα.
Εκείνη έτρεξε να τον αγκαλιάσει, να τον χαιδέψει,να τον φιλήσει.Έδειξε την αγάπη της σε κείνον.Της είχε λείψει κι αυτός.Ο λύκος γύρισε ανάσκελα με τα πόδια προς τα πάνω,όπως κάνουν τα χαριτωμένα σκυλάκια κι άρχισε τα γλυκά δαγκώματα στο πρόσωπό της από χαρα. Δεν πίστευε πως την συναντούσε πάλι.
Πέρασε όλο το βράδυ αγκαλιά της δίπλα στο αφεντικό του που κοιμόταν.
Το πρωί,εκείνη τον έβαλε στο κλουβί του, τον φίλησε κι άφησε την πόρτα ανοιχτή. Άφησε ένα σημείωμα στον άντρα της.
"Μη φοβάσαι αυτό τον λύκο.Δε μπορεί να βλάψει εμένα, γιατί αγαπιόμαστε."
Όταν ξύπνησε ο άντρας και συνειδητοποίησε πως όχι μόνο ο λύκος είχε βγει από το κλουβί του,αλλά είχε κοιμηθεί στη αγκαλιά της αγαπημένης του, αναρωτήθηκε γιατί τον φοβόταν τόσο.
"Να φοβάσαι αγάπη μου μη βλάψει άλλους,όχι εμάς.Αυτός ο λύκος ήταν πάντα στη ζωή μας και μας αγαπά. Ξεπέρασε τις φοβίες σου, αγάπη μου. Να είσαι σίγουρος πως αν ξεφύγει από τον έλεγχο αυτός ο λύκος, εγώ η ίδια θα τον βλάψω."σχολίασε εκείνη.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
παραμύθι -παραβολή
Σόφη Λύσσαρη καθ.δημιουργικής γραφής πνευματικά δικαιώματα (copyright) 6-10-17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου