Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

"DRESS & ADDRESS or UNDRESS ΆΝΤΡΕΣ;" (αυστηρά ακατάλληλο)

Δε μπορούσε να τη τιθασεύσει κανείς. Ούτε εκείνος. Δε το είχε καταφέρει. Ίσως τον ερέθιζε όλο αυτό. Σκλάβα είχε ήδη στο σπίτι. Γονάτιζε μπροστά του και της φιλούσε το χέρι. Η άλλη όχθη τους κοιτούσε και γελούσε. Αναρωτιόταν αν έπρεπε να ζητήσει την άδειά του για να δανειστεί το κτήμα του ή να την αρπάξει επιτόπου για να του δείξει πώς κατακτιέται μια γυναίκα. Ήθελε να δοκιμάσει αυτό που εκείνος δοκίμαζε τόσα χρόνια όχι από πόθο για κείνη, αλλά απλή περιέργεια. Με έναν ερεθιστικό όμως τρόπο. Να βλέπει χωρίς να μπορεί να τις αγγίζει.

Για να την είχε σκλάβα του, δύο σενάρια ήταν πιθανά. Είτε εκείνος ήταν καταπληκτικός εραστής, είτε εκείνη ήταν καλή στην υπακοή. Μάλλον το πρώτο. Την είχε μαγέψει σε σημείο που να μη θέλει να τον χάσει, άρα τον ανεχόταν.

Η άλλη όχθη όμως ήταν ατίθαση και δεν ανεχόταν. Δεν ήταν σκλάβα. Το αντίθετο! Είχε όμως μια δυναμική απόλυτου ελέγχου ακόμα και σε στιγμές φαινομενικά απόλυτης υποταγής της. Αυτό ήταν το μαγικό στο παιχνίδι. Ήξερε να ελίσσεται και να επανέρχεται στην αρχική της κατάσταση. Κι αυτό μπορούσε να το διακρίνει κανείς από τις κόρες των ματιών της. Η αλλαγή περιβάλλοντος και συνθήκης,γινόταν αισθητή με την άμεση αλλαγή χρώματος στα μάτια της.

Ήταν από αλλού φερμένη; Ήξερε να παίζει στα δάχτυλα το φως και το σκοτάδι χωρίς να χάνει το φως της; Έκλεινε τα μάτια για να μη βλέπει το απόλυτο σκοτάδι; Προτιμούσε να το νιώθει; Εστίαζε στο μαγικό φως και των δύο ταυτόχρονα;

G-ίνιους!


Σόφη Λύσσαρη
καθ.δημιουργικής γραφής Brunel University
copyright 9-11-2017
κατηγορία: ερωτικό

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου